En de zon werd verduisterd

Daar hangt Gods Zoon in Zijn menselijke natuur, aan het vloekhout van de schande. Tussen hemel en aarde. Van God en mensen verlaten, bloedend in Zijn wonden.

En de zon werd verduisterd
Het wordt zo donker… Van binnen en van buiten. Dit moest. Het kon niet anders. Gods recht eiste dit. Op geen andere wijze kon er voor de zonden betaald worden. Dat was de wil en het welbehagen van Zijn Vader. Maar dat is ook de weg die Hij gaat voor Zijn kinderen, plaatsbekledend. Ook voor u/jou? De weg door de duisternis heen. Door lij den tot heerlijkheid. Door de strijd naar de overwinning. Ja, daar hangt Hij, in de duisternis van de nacht, in het eeuwige oordeel van God. En dat uit liefde tot Zijn Vader. Maar ook tot allen, die de Vader Hem geeft als loon op Zijn Borgwerk. Voor hen die midden in de dood liggen. En die met smart en droefheid inleven dat zij om eigen schuld de eeuwige nacht verdiend hebben. Maar ze mogen door het geloof ook hopen op Zijn genade en licht.

De zon werd verduisterd. Waarom? Opdat de Zon der gerechtigheid over hun leven zal opgaan. Voor Hem, de Borg wordt het donker. Dan zal het voor Zijn Kerk licht worden. Hij is van God verlaten opdat zij tot God zullen komen en nooit meer van Hem verlaten zullen worden. Op Golgotha wordt de deur geopend, de toegang ontsloten tot de troon van Gods genade. Nee, er is geen voorhangsel meer……. Er is een vrije toegang tot God. Voor hen die geen weg meer weten. Die met alles wat van henzelf is aan een einde komen. Voor hen die buiten de Deur moeten omkomen. Maar door de Deur komen ze binnen. Wat wordt Hij dierbaar en noodzakelijk voor buitenstaanders. Hebt u Hem zo al leren kennen? Hebt u Hem zo nodig gekregen? Dan hebt u in u zelf niets meer over. Dan bent u arm en ellendig in u zelf. Dan hebt u alleen maar schuld en niets om te betalen. Als u dan op de Borg ziet door het geloof, Hij hangt in een Goddelijke zonsverduistering. Om het eeuwig licht te maken voor mij, een doodschuldig mens, dat de duisternis verkoos boven het licht.

Daar bij het kruis van Golgotha, bij de Zaligmaker wordt een arme zondaar met God verzoend. Zijn duisternis wordt mijn licht. Zijn dood wordt mijn leven. Zijn strijd wordt mijn vrede. Zijn striemen mijn genezing. Hij mijn zonden, ik Zijn gerechtigheid voor God. Zalige ruil.

En de vrucht van Zijn sterven wordt: Een die God mist, een vloeker wordt een Godzoeker. En een Godzoeker wordt een vinder, een Godlover. Dan gaat het licht op in de duisternis. Hier reeds, in beginsel. Nog onvolmaakt. Maar straks is er geen zonsverduistering meer nodig. Dan is er geen duisternis meer maar eeuwig wandelen in het licht.

Is dat ook uw deel? Met minder zal het toch niet kunnen?

Sommigen willen zich eerst wassen en opknappen en dan pas tot Jezus komen. Maar dat kan. Dat mag niet. En het hoeft ook niet. Want Jezus is een volkomen Zaligmaker. Een ieder die door Hem gevonden wordt, is ongewassen, ligt verachtelijk in zijn zonden.

Als Jezus uw ziel wast, dan:

Is er een fontein gevuld met bloed,

Gevloeid uit Immanuëls doorstoken zij,

Zondaars, gedompeld in deze vloed,

Raken hier hun smetten kwijt en zijn eeuwig vrij.
Ds. D.W. Tuinier